Bir matematikçi, literatürdeki en esrarengiz çalışmayı kısmen çözerdi

Duyduğumuzda Jules Verne'nin ortasında kendimize hemen inanıyoruz Bu yazar Victor Hugo ve Napolyon'unkine eşit bir ihtişam için tasarlandığını düşünen; Diğer özelliklerin yanı sıra, kimsenin – ama gerçekten hiç kimsenin anlamadığı – bir milyarder olmadığını ve Mussolini'ye göstermeye gittiği için gurur duyduğu bir fragmanda seyahat etmediği kitaplar yazdı.

Raymond Roussel (1877-1933), Onu tanıyan herkes için gerçek muammakelime oyunları konusunda tutkuluydu: charades, anagramlar, rébus ve homofoniler aslında edebiyattaki en esrarengiz eser olarak düşünebileceğimiz şeyi yazmaya hizmet etti. Eleştiri, bu kadar farklı hipotezlerin bu çalışmasını büyüttü: sırayla dil, kabalistik çalışma, edebi deliryum, dahi bulmacası veya geniş şaka teorisi, gizemi bir asırdan fazla analizine rağmen dikkate değer kalıyor.

Çözülmesi gereken bir sorun

Ancak bu tuhaf karakter, geçen yüzyılın büyük edebi akımlarının vesayete figürlerinden biridir, gerçeküstücülük ve oulipo gibi. Çalışmaları ayrıca etkili eleştirilerin dikkatini çekti, özellikle de Michel Foucault, makale.

Bir yüzyılda bilinçdışı ve dilden büyük ölçüde büyülenen Roussel'in çalışması, eleştiriye ayrıcalıklı bir çalışma nesnesi sundu. Anlaşılamaz karakteri, bazıları için otomatik yazıyı yücelttiği ve diğerleri için dilin özerkliğinden geldi.

Ancak bazıları çözülmenin bir problemini düşündü. Bu özellikle yazarlar için geçerlidir Jean Ferry Ve Philippe G. Kerbellecilgili çalışmaları gerçek puns listeleri biçimini aldı.

Matematikçi ve Jean-Michel Kemik Bilimler Akademisi üyesi bu son çizgiye katılıyor. Montreal'deki Quebec Üniversitesi'nde (UQAM) doktora araştırmamın bir parçası olarak Raymond Roussel'in çalışmalarını incelediğimde çalışmalarını keşfettim. 1942 doğumlu École Polytechnique'den Matematik Merkezi Laurent Schwartz'daki fahri öğretmen, Roussel'in çalışmalarına üç makale adadı veya 2014,, 2016 Ve 2019Bu bana yeni bir kritik caddeyi temizlemek gibi görünüyordu.

Bir asırdan fazla bir eleştiride ilk kez, Roussel'in romanlarından belirli sahneler – Afrika izlenimleri (1909) ve Lokus solus (1914) – kod çözülmüş gibi görünüyor.

Göz kamaştırıcı irade

Roussel, tüm hayatını başka yerlerde ölümü gibi işine adadı. Onun iradesi, uyandırıcı başlıkta bir kitabın yayınlanmasını sağladı, Bazı kitaplarımı nasıl yazdım (1935).

Böyle bir kitabın duyurulmasında ateşi ve ajitasyonun yanı sıra okumasının hayal kırıklığını kolayca hayal edebiliriz. Roussel, ona göre, ona göre ona işini oluşturmasına hizmet edecek büyük gururlu iki, üç yazma süreci ile sergiler.

Ama birçoğu için Nasıl Geri çekildi, onu çözdüğünden daha fazlaaçıklamaları eksik, hatta keyfi olduğu için. Aslında, eleştiri Roussélian süreçleri hakkında bolca yorum yapmışsa, işin sahnelerini çözmek için onları çok az kullanmıştır.

Böylece soru, ünlü olup olmadığı Nasıl En azından kısmen okuyuculara düşkün olmasaydı, muammanın başka bir parçası değildi.

Saçma Teklifi

İlk süreç, bir kelimenin farklı anlamlara sahip olabileceği gerçeğine, polisemiye dayanmaktadır. Roussel açıklıyor Nasıl Örneğin “Kavun (meyve) İzlemek (tuz) ”.

Bununla birlikte, halihazırda şaşırtıcı olan bu ortak rekabet, kendisinde bile kafa karıştırıcı-bu sefer terimlerin poliseminde oynayarak ikinci bir Coocceca sürecine göre üretmelidir. Roussel daha sonra “kavun aldı (şapka) İzlemek (Kavun şapkası üzerine yazılmış kelime) ”. Romandaki karakterlerden biri Afrika izlenimleri “Sıkışmış” kelimesinin yazıldığı bir kavun şapkası taşır.

Zaten konuşmanın bültenine binlerce abone. Peki sen ? Başlıca çağdaş sorunları daha iyi anlamak için bugün bültenimize abone olun.

. Nasıl Okuyuculara, en merkezi nesnelerin ve karakterlerin bile, en hassas ve tekil detayların, başka bir deyişle, bir anlam giymek için kullandığımızların hiçbirinin olmadığını ortaya koydu.

Bu nedenle okuyucu herhangi bir yorumu askıya almalıdır: karşılaştığı sahneler, dilimizde yaşayan sanalların, oradan geçen gizli kardeşliklerin saf tezahürüdür. “Sıkıştırılmış” kelimesinin yazıldığı kavun şapkası gerçekten çift Bir tutam tuz serpildiği su kavun. Roussel'in çabası, dilimizin içerdiği hikayeleri görmemizi, dolayısıyla romanlarının büyük saçmalıklarını görmemizi amaçlıyor.

Bununla birlikte, ikinciye neden olan ilk Cooccus yarışmasının hikayede tamamen yok olduğunu ve hiçbir belirgin raporun onları bağlamadığını, eleştirinin çabalarını kurtardığını ve Roussel romanlarının sahnelerini ve ayrıntılarını üreten çoklu ortakları tespit etmeye çalıştığını anlıyoruz.

Eleştiri daha önce fark etmişti NasılRoussel'in dilinde birden fazla puns yaşıyordu. Şimdi bu oyunların yapısal olduğunu biliyordu, aksi takdirde Roussélian eserlerinin bir şekilde giyinme olduğu kelime oyun ağları tarafından motive edildiğini biliyordu.

Çalışmalar o zamandan beri çoğaldı, örneğin araştırıldı, bazıları anagramlardiğerleri uygun isimlervesaire. Diğerleri önerdi Roussélian süreçlerinin yeniden icatları.

Bazı oyunlar

Onun için, matematikçi Jean-Michel Bony, Nasıl bir “gizem”, Roussel'in “çalışmasının kapsamını tekil bir şekilde en aza indirdiği” bir tür otoparod. Matematikçi, bir alt metin “okunabilir ve okunmak için yapılan” roussélian hikayesini iki katına çıkardığını varsayar.

İlk sürecin poliseminin ötesinde ve ikincisinin çıkığı olan Roussel, birden fazla “oyun oyunu, her türlü bulmaca ve çeşitli kültürel referanslar” kullanacaktı.

Bir turtanın bir Emmanuel Kant büstü ile etkileşimi, örneğin, Bony'nin ilk çalışmasında önerdiği gibi, özellikle aşkın bir sayı olduğu için Pi (π) kelimesinin poliseminden üretebilir ve Kant'ın vaftiz edilmesi Aşkın idealizm Onun bilgi teorisi.

Bölümde “reflektörlerin” varlığı, her zaman pasta ve Kant'tan, eş-cocceci “baharatlı yansıma” (pie-kant) üretebilirken, filozofun alnındaki kırışıklıklar “Kant'a kırışıklıklara” (“cantarides” tozu) ve “pasta ve kırışıklıklar” (piérides myholic “) verebilir.

Bony böylece kültürel referanslar ve her türlü oyun biriktirir, bir şey ortaya çıkıp çıkmadığını görmek için beklerken, bir domino etkisi gibi bazı bulgular alt metni gösteriyorsa.

Analizlerinin sonunda, matematikçi sistematik olarak temelde mizahi bir alt metne ulaştı:

Görünen metin kolaylıklara ve çok soğuk bir mizahlara çok saygılıysa, maskeli metin kısıtlama bilmiyor. Taşınan her yerde bulunur ve kolayca müstehcen, küfür veya scatolojiktir.

Roussélian Vertigo

Bony'nin ilerlemesi, oyunlar ve referanslar biriktirerek bir tür gizli tarihe ulaşmaktır. Bu alt metin olarak tanımlamak için, Bony yine de en büyük olanı bile önemli yorumlayıcı riskler almaya zorlanır, çünkü açıkladığı gibi, bazen ne ürettiklerini görmek için belirli kelimeler eklemeye zorlanır.

Gazetelerde, onu çok üzen, Roussel deliydi. Gerçekte, onun eseri, en azından yorumlayıcı ateş olan bu oldukça yaygın delilik için olduğu gibi, kendimizi sorgulamadan sık sık sık kullandığımız eser değildir. Çalışmaları gerçekten dili sorunsallaştırıyor, böylece dilin içsel cömertliği, onu üreten polis bölgesi veya Roussel ise keşfedilen bazı kelimelerin önünde sürekli merak etmeliyiz.

Metne kemik gibi yaklaşmak, en çeşitli punkları arayarak, en çok kültürel referansları arayarak ve bloke edildiğinde ona ekleyerek, bize hikayeler sağlayacağını, Enigma için anahtar için bir alt metin, bir alt metin sağlayacağız mı? Her okuyucu, tabiri caizse, bu işle bu yerde sorgulanmıştır, tek başına müzakere etmeye zorlanır ve kendisi için analiz ve yorumlayıcı deliryum arasındaki eşiktir.

Kuşkusuz, Bony'nin çalışması, eğer varsa Roussélian çalışmasının koduna doğru önemli bir adımdır.